Onlarla konuşurken açık ve net olmalıyız:
“Yemek hazır” diye mutfaktan seslenmek yerine “ Salona gidip görecekleri mesafeden “TV kapatıp masaya gelin, yemek yiyoruz”
Onların dinlemesi ve anlaması için süre vermeliyiz, gerekiyorsa mesajımızı tekrar etmeleriniisteyebiliriz:
“Şimdi hep beraber içeri gireceğiz ve herkesin elini sıkıp merhaba diyeceğiz” biraz bekledikten sonra “ne yapacağız?”
Yapıcı ve cesaretlendirici olmalı yanlışları eleştirmek yerine çocuğun olumlu yanlarınaodaklanarak mesajımızı vermeliyiz:
“Neden çizmelerini giymedin, spor ayakkabıların pislenecek !” yerine “spor ayakkabılarının bağcıklarını bağlayabilmişsin, ama bir daha ki sefere bahçeye çıkarken çizmelerini giyersen spor ayakkabıların temiz kalır”
Uygun durumlarda seçenekler sunabilmeliyiz,
“Hava soğuk, başını korumak için kapüşonunu mu takmak istersin, bereni mi takmak istersin?”
Gerektiğinde ne yapmaması gerektiğinin değil ne yapması gerektiğinin altını çizmeliyiz.
“Ellerinle yemek yeme!” yerine “Köfteni yerken çatal kullan”
Çocuklarımızla konuşurken pozitif ve doğrudan ifade etmeye yönelik bir dil kullanmak işimizi kolaylaştıracak ve etkin iletişim kurmamız için ilk adım olacaktır.
Çok da kolay değil, ama denemeye başlamak ve alışmaya çalışmak için hiç bir zaman geç değil.
Sorunlarınızın Daha Sağlıklı Çözümü Adına Profesyonel Danışmanlık Hizmeti
(Yüz-yüze veya Online Randevu) Alabilirsiniz.
