Araştırmalara göre, bebeklerin doğum kilosu ve baş büyüklüğü arttıkça zekası da yükseliyor. 2 yaşa kadar bebekler, tüketilen besinlere karşı çok duyarlılar. Kötü beslenen çocuklarda dil gelişiminde gecikme ve davranış sorunları gözlemleniyor. Anne sütüyle beslenen bebeklerin zeka puanlarında ise artış gözlemleniyor.
Bebeklerin zeka gelişiminin yarısı genetik özelliklere, yarısı da çevresel etmenlere bağlı olarak gelişir. Geçen yüzyıllarla karşılaştırma yapıldığında, her kuşağın bir önceki kuşaktan daha yüksek zeka puanına ulaştığı görüldü. Zeka puanlarının sürekli ve düzenli artış göstermesi; beslenme, sağlık, eğitim, anne-babalık becerilerinin artması ile açıklanıyor.
Beynin gelişimi uyaranlara bağlıdır. Bu yüzden, günlük yaşamda etrafı keşfetmeleri için kendilerine daha çok fırsat tanınan çocukların daha akıllı oldukları ispatlandı. Bebekleri uzun süre yüksek mama sandalyesinde oturtmak, kilitli kapıların ardında bırakmak, sürekli “Hayır” diyerek durdurmak onların gelişimini olumsuz etkiliyor.
Oyuncaklar çocuğu sevindirir ama çok sayıda oyuncak, karmaşaya yol açar, odaklanma becerisinin gelişmesine engel olur. Küçük çocukların evin dışına çıkarak edinecekleri deneyimler -diğer insanların evlerini ziyaret etmek, parka, yürüyüşe, alışverişe çıkmak- önemlidir. Annelerinin dışındaki yetişkinlerle ve diğer çocuklarla iletişim kurmaları gereklidir.
Anne-babanın birlikte yaşadığı ev ortamında yetişen ve babaların ilgilendikleri çocukların, aileleri tarafından daha az ilgi gösterilerek büyütülen çocuklara oranla zeka testlerinden daha yüksek puan aldıkları belirlendi. Bu çocukların okulda daha başarılı olduğu, sosyal becerilerinin de geliştiği kanıtlandı.
